Właściwie zbilansowana dieta powinna dostarczać psu wszystkich niezbędnych witamin oraz składników odżywczych. Podawanie zwierzakowi odpowiednio dobranych posiłków wysokiej jakości może przedłużyć mu życie oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia wielu chorób. Jakich witamin potrzebuje pies i kiedy należy podjąć decyzję o suplementacji?
Pies, podobnie jak człowiek, potrzebuje bardzo różnorodnych składników odżywczych – a także witamin, przede wszystkim z grupy B (rozpuszczalne w wodzie), A, D, E i K (rozpuszczalne w tłuszczach). Zdecydowana większość witamin (tak samo jak innych składników odżywczych, na przykład białek) powinna być zawarta w podawanych psu posiłkach oraz uzupełniających dietę przekąskach, takich jak gryzaki naturalne. Suplementację należy rozpocząć dopiero, jeśli zaczniemy podejrzewać niedobory witamin. Przed podaniem suplementów warto też skonsultować się z weterynarzem. By zdecydować, której witaminy nasz zwierzak szczególnie potrzebuje, trzeba poznać ich działanie – oraz możliwe skutki braku konkretnej witaminy w diecie.
Witamina A dla psa
Witamina A wzmacnia wzrok, pozytywnie wpływa na stan sierści i skóry, ma też wpływ na gospodarkę hormonalną organizmu. Niedobór witamy A prowadzi do problemów z oczami (rogowacenie rogówki, kurza ślepota), wypadania sierści, zwiększa ryzyko wystąpienia podrażnień skóry i świądu. Jeśli zaobserwujemy, że sierść psa zaczyna wypadać, często się on drapie, oczy mu mętnieją – niewykluczone, że przyczyną jest niedobór witamy A.
W takiej sytuacji można rozważyć podawanie psu niewielkiej ilości wątróbki (gotowanej!) lub suplementy. Dobrze jednak najpierw zabrać pupila na badania do weterynarza, aby wykluczył inne przyczyny wystąpienia niepokojących objawów. Należy również strzec się stosowania suplementów i jedzenia zawierającego duże ilości witaminy A „na wszelki wypadek”. Nadmiar tej witaminy również może psu zaszkodzić – doprowadzając między innymi do problemów ze stawami.
Witaminy z grupy B dla psa
Witaminy z grupy B – szczególnie B1 (tiamina) i B2 (ryboflamina) wpływają na kondycję psa, poziom jego energii oraz umożliwiają prawidłową pracę układu nerwowego. Szybkie męczenie i apatia mogą więc wskazywać na niedobory w tym zakresie - znów jednak należy pamiętać, że przyczyn takich objawów może być wiele.
Pies potrzebuje także pewnych dawek B5 (wpływająca na stan skóry) i B6 (zmniejszająca ryzyko występowania zmian skórnych, a także niedokrwistości). Psie karmy powinny być bogate w witaminy z grupy B. Karmiąc psa wyłącznie mięsem (dieta typu BARF), należy upewnić się, że nie będzie on cierpiał na niedobory witamin z grupy B, na przykład – witaminy B2 (z potraw mięsnych zawarta jest głównie w drobiu).
Witaminy E i K w psiej diecie
E to kolejna witamina, która powinna obowiązkowo znajdować się w psiej diecie. Zwiększa odporność, spowalnia procesy starzenia, może poprawić stan sierści. Suplementacja stosowana jest czasem w przypadku psów narażonych na niekorzystne warunki zewnętrzne (na przykład duże zanieczyszczenie środowiska, a więc mieszkających w największych miastach) albo cierpiących na kłopoty neurologiczne. Witamina K z kolei zapobiega niedokrwistości. Jej niedobory w organizmie sprzyjają rozwojowi anemii.
Witamina C na przeziębienie i witamina D dla stawów i kości
W niektórych przypadkach warto podawać psom suplementy zawierające witaminę C oraz D. Witamina C polecana jest w sytuacjach, gdy organizm wymaga wzmocnienia – po chorobie, urazie, kiedy pies był narażony długo na niekorzystne warunki, na przykład uciekł i kilka dni przebywał poza domem. Witamina D może być przydatna dla szczeniaków dużych ras – wzmacnia bowiem kości i stawy.
Zróżnicowane zapotrzebowanie na witaminy
Zapotrzebowanie na witaminy nie jest takie samo u wszystkich psów. To, ile witamin i składników odżywczych potrzebuje konkretny pies, uzależnione jest od jego wieku, rozmiarów, problemów zdrowotnych, z jakimi się boryka, rasy, poziomu aktywności fizycznej. Czego innego potrzebuje szczeniak, czego innego aktywny dwuletni psiak, a jeszcze inne potrzeby ma psi senior, spędzający większość dnia na kanapie. Nie bez znaczenia jest też pora roku oraz to, czy pies przechodzi rekonwalescencję na przykład po wypadku lub chorobie – wtedy często potrzebuje dodatkowych środków. To dlatego decyzję o suplementacji powinno się podejmować po konsultacji z weterynarzem – bez specjalistycznej wiedzy i przebadania psa trudno stwierdzić, czy wymaga on dodatkowych stymulantów. Czasem, nawet jeśli występują jakieś niedobory pod względem składników odżywczych czy witamin, nie ma konieczności podawania specjalnych preparatów, a wystarczy zmienić karmę, wzbogacić dietę czy uzupełnić ją na przykład o gryzaki naturalne. Stąd konieczna jest wizyta u specjalisty.
Na co zwrócić uwagę, wybierając suplement?
Jeśli już zdecydowaliśmy, że podawanie psu witamin w postaci suplementów jest konieczne, wybierając je powinniśmy wziąć pod uwagę następujące rzeczy:
• dawkowanie: podając psu suplement należy ściśle trzymać się zaleceń specjalisty bądź z ulotki w kwestii dawkowania
• sprawdzenie leku i producenta: nigdy nie kieruj się pojedynczą reklamą czy artykułem, zachwalającym konkretny lek. Zawsze postaraj się zebrać więcej informacji o producencie, zapoznaj się ze składem suplementu, a najlepiej dowiedz u zaufanego weterynarza, jaki preparat poleca
• podawanie preparatu: suplementy występują w wielu postaciach: płynnej, tabletek, proszku. Zastanówmy się, który najłatwiej będzie podać naszemu psu. Czy łyknie tabletkę, posmarowaną odrobiną masła, czy może lepiej zmieszać proszek z mokrą karmą?
• obserwacja rezultatów: rezultaty stosowania suplementu diety nie będą oczywiście widoczne natychmiast, ale w ciągu kilku dni od pierwszej dawki powinniśmy zaobserwować, czy nasze poczynania przynoszą rezultat
• zaprzestanie podawania witamin: jeśli witaminy były podawane w związku z na przykład rekonwalescencją, potrzebami rosnącego szybko szczeniaka albo czasowymi niedoborami związanymi z porą roku – należy zaprzestać ich podawania w momencie, gdy czynnik, który spowodował konieczność suplementacji, zniknie. Trzeba pamiętać, że przedawkowanie niektórych witamin również może być niebezpieczne.