Wiek człowieka i wiek psa - jak je porównać?

Wiek człowieka i wiek psa - jak je porównać?

Dawniej uważano, że wiek psa jest średnio siedmiokrotnie krótszy, niż wiek człowieka. Oznaczałoby to, że dwa lata w wieku psa, byłyby "równowartością" 14 lat życia człowieka. Niestety, takie założenie jest dość sprzeczne z ostatnimi, przeprowadzonymi przez weterynarzy badaniami. Jak oszacować wiek psa i czy zawsze jest to możliwe?

Zobacz też: Ile żyją shih tzu?

Mały, duży, rasowy, a może mieszaniec?

Zgodnie z opinią weterynarzy, wiek psa nie może być zawsze tak samo przeliczany w odniesieniu do wieku człowieka. Przeliczając psie lata na ludzkie, trzeba zwrócić szczególnie uwagę na:

  • rasę psa,
  • kondycję zdrowotną,
  • ciężar,
  • warunki, w których on przebywa itd.

Okazuje się bowiem, że dobrze wszystkim znana chihuahua może żyć nawet 15 lat, a dog niemiecki... zaledwie 10. Na wiek psa nie ma też wpływu to, czy jest on mieszańcem, czy też psem rasowym. Owszem, niektóre rasy psów są znacznie bardziej podatne na choroby, które de facto skracają czas ich życia, ale mowa tu o wąskiej i często przypadkowej grupie naszych czworonożnych pupili.

szczeniak labradora

O tym, że wiek psów nie nadaje się do jednoznacznych porównań z wiekiem człowieka świadczy m.in. to, że w przypadku wielu pupili długość życia psa nie przekracza 10 - 12 lat. Zdarza się jednak, że u niektórych z nich średnia długość życia psa to nawet 13 - 14 lat. Mało tego! Najstarszym psem, jaki według człowieka stąpał po ziemi, była suczka, która dożyła aż 30 lat. 

Psi wiek - krótkie zestawienie ras

Trudno jednoznacznie oszacować, ile maksymalnie liczy wiek psa. Dużo zależy tu m.in. od rasy. Dla każdej z nich można podać pewne, w miarę zgodne z rzeczywistością wartości uśrednione.

pies je kość

I tak:

  • Owczarek niemiecki: czas życia od 9 do 13 lat
  • Labrador Retriever: czas życia od 10 do 14 lat
  • Buldog francuski: czas życia od 10 do 12 lat
  • Dog niemiecki: czas życia od 8 do 10 lat
  • Mops: czas życia 12 do 15 lat
  • Jamnik: czas życia od 12 do 16 lat
  • Border Collie: czas życia od 10 do 17 lat
  • Dalmatyńczyk: czas życia od 10 do 13 lat
  • Chihuahua: czas życia od 12 do 20 lat
  • Owczarek australijski: czas życia od 12 do 15 lat
  • Golden Retriever: czas życia od 10 do 12 lat

Ile lat ma człowiek, a ile lat ma pies?

Na powyższe pytanie bardzo trudno jednoznacznie odpowiedzieć. Trudno liczyć wiek psa w odniesieniu do lat życia człowieka, ale można przyjąć pewne kryteria, które zależą w głównej mierze od rozmiaru zwierzęcia. Otóż każdy pies - niezależnie od swego rozmiaru - wzrasta tak samo do ukończenia drugiego roku życia.

śpiący pies

Niestety, z upływem kolejnych miesięcy, a nawet lat, znacznie trudniej obliczyć wiek psa. Dwuletni pies jest bardzo młody, gdyż w przeliczeniu na lata ludzkie jest "rówieśnikiem" 24 latka. Z biegiem czasu pojawia się jednak konieczność ustalenia dość niejednoznacznych przeliczników. W przypadku psów małych jeden rok z życia zwierzęcia to około 5 lat. Z kolei jeśli chodzi o psy średnie i duże, to wynosi on odpowiednio 6 i 7 lat. Mówiąc wprost: im większy jest pies, tym jego szacunkowa długość życia jest mniejsza. Wpływ na to mają pośrednio różne choroby, w tym skręt jelit, dysplazja, problemy z krążeniem (zwłaszcza u bardzo dużych zwierząt itd.).

Kiedy pies zaczyna dojrzewać, a kiedy zaczyna się starzeć?

O ile łatwo przeliczyć psie lata na ludzkie życie w przeciągu dwóch pierwszych lat życia zwierzęcia, o tyle dużo trudniej jednoznacznie ustalić, kiedy pies zaczyna się starzeć. Biorąc jednak pod uwagę powyższe zależności można uznać, że pies zaczyna dorastać mając około roku.

szczeniak w misce

Jest on wtedy "rówieśnikiem" osoby w wieku 16 lat. A jeśli chodzi o wiek, od którego pies zaczyna się starzeć, to jest to mowa tu o 5 - 6 latach, choć naturalnie granica ta będzie zależna od masy zwierzęcia. Przeliczając psie lata na ludzkie życie trzeba też pamiętać o tym, że u niektórych ras model ten całkowicie się nie sprawdza. Tak jest chociażby z wilczarzem irlandzkim, którego średnia długość życia przekracza 7 lat. 

Zdrowy tryb życia = wydłużony wiek psa

Niestety w XXI wieku wciąż nie wszyscy wiedzą, że na wiek psa wpływ ma również ich tryb życia. Okazało się, że niektóre psy ras dużych, których właściciele zadbali o ich zdrowie i tężyznę fizyczną, żyły nawet 2 - 3 lata dłużej niż inne psy tych ras. Co zatem miało wpływ na wydłużenie ich życia?

  1. Aktywność fizyczna - która łączy w sobie nie tylko wysiłek, ale i odpowiednią ilość odpoczynku. Wysiłek w trakcie prowadzenia aktywności fizycznej musi być dostosowany do rasy psa, jego masy, budowy układu pokarmowego itd.
  2. Zbilansowania dieta - na długie życie psa korzystnie wpływa również odpowiednia i zbilansowana karma. Ważne, aby była ona dopasowana do zwierzęcia na podstawie takich czynników jak wiek psa, jego potrzeby, rasa itd.
  3. Badania kontrolne - dzięki nim można łatwo zweryfikować stan zdrowia zwierzęcia, a także wykryć choroby, które w kolejnych latach mogłyby skrócić życie psiaka.
  4. Czułość - średnia długość życia zwierzęcia zależy również od jego relacji z właścicielem. Jeśli jest ona pełna miłości, to przełoży się ona na długie i radosne życie.

Genetyka - czynnik wpływający na maksymalny wiek psa

Bardzo istotnym czynnikiem, który wpływa na etapy życia psa, jest m.in. genetyka. Faktem jest, że posiadacz zwierzęcia nie jest w stanie wpłynąć na kod genetyczny swojego pupila, ale może na etapie zakupu wybrać psa, który będzie cieszył się nienagannym genomem. Mogą w tym pomóc przede wszystkim certyfikowane hodowle psów. Osoby korzystające z ich wsparcia często zapoznają się z historią danego szczeniaka, a także z jego drzewem genealogicznym. Na podstawie tych danych można w pewnym sensie wywnioskować, czy zwierzę jest podatne na określone choroby.

bischon frise w biegu

Trzeba jednak pamiętać, że nawet w przypadku zdrowych "rodziców" psiak może cierpieć na określone mutacje, których wykrycie jest często niemożliwe na etapie szczeniaka. 

Maksymalna długość życia a stosowana dieta

Niezależnie od rasy pupila, maksymalny wiek psa zależy w głównej mierze od wprowadzonej diety. Małe psy cieszą się najlepszym zdrowiem, ale często tracą je na skutek nieodpowiedniej, stosowanej w kolejnych latach diety. Często bywa i tak, że nawet i szczeniaki otrzymują nadmiar środków odżywczych. O ile na samym początku to nie jest to dużym problemem, to wraz z wiekiem psa warstwa odkładanego w jego organizmie tłuszczu staje się coraz grubsza. 

pies pawi się patykiem

Dlatego przy wyborze właściwej diety zawsze warto uwzględnić wiek psa. Inną karmę zastosuje się w przypadku szczeniaków, których ruchliwość jest standardowo największa, a inną w przypadku psów w wieku dojrzałym, średnim i starszym. Jeśli pies się starzeje, warto np. postawić na dietę bogatą w wapń, dzięki której (zwłaszcza w przypadku większych ras) będzie można uniknąć negatywnych skutków dysplazji kostnej. Na dietę wpływ ma też rasa psa, jego ogólna masa, a także preferencje dietetyczne. Tak czy inaczej, psy przed pierwszym drugim rokiem życia są mniej podatne na otyłość. Dlatego na każdym etapie życia warto im serwować zdrowe przekąski.

Wiek psa a adopcja

Na koniec zastanówmy się, jaki powinien być wiek psa adoptowanego. Okazuje się, że nie ma tu jakiś konkretnych, wiekowych granic. Warto zauważyć, że nawet starsze psy mogą jeszcze zostać wytresowane. Co ciekawe, tutaj na stan rzeczy nie ma wpływu rasa psa. Zwierzę może stać się przyjacielem człowieka w każdym wieku, choć czasem wejście w głębszą zażyłość może być utrudnione na skutek życiowych przejść. 

pies śpi na kanapie

Z wiekiem psa wiąże się wiele kontrowersji i nieporozumień. Niektórzy uważają, że starszy wiek psa adoptowanego znacznie utrudnia kontakt np. z dziećmi. Na szczęście w stwierdzeniu tym jest wiele uproszczeń. Często bowiem zdarza się tak, że pies bardzo niekorzystnie reaguje na dzieci, gdyż dawniej to one doprowadziły do jego np. zranienia. 

Podsumowanie

Regularne kontrole weterynaryjne, prawidłowa dieta, a także wspólny wysiłek fizyczny to ważne czynniki, które korzystnie wpłyną na zdrowie psa i wydłużenie jego lat życia. Ważne by pamiętać, że na ciepłej i pełnej relacji pomiędzy psem a człowiekiem dobrze wychodzą obydwie strony. Mowa tu zarówno o płaszczyźnie psychologicznej, jak i czysto fizycznej.