Kocie pazury są niezwykle ostre, te zwierzęta ostrzą je sobie regularnie, przez co właściciele nie muszą ich obcinać. W przypadku kota wychodzącego byłoby to zresztą bardzo nierozsądnym rozwiązaniem, gdyż pazury służą nie tylko do zdobywania pożywienia, ale też do obrony.
Zobacz też: Jak widzi pies? Co warto wiedzieć o psim wzroku?
Inaczej wygląda to w przypadku psów, którym pazury praktycznie nie są potrzebne, a gdy zbyt mocno urosną i nie zostaną naturalnie starte, zaczną wręcz przeszkadzać i powodować wiele nieprzyjemnych skutków ubocznych. Właściciele psów powinni regularnie obcinać im pazury, ale trzeba robić to umiejętnie, dzięki czemu czworonóg nie odczuje żadnego dyskomfortu.
Budowa psiego pazura
Psie pazury mają całkowicie odmienną budowę od ludzkich paznokci. Opiekun decydujący się na ich samodzielne obcięcie powinien w pierwszej kolejności dowiedzieć się tego, z czego składa się psi pazur, aby przypadkiem nie wyrządzić pupilowi krzywdy.
Z zewnątrz pazur jest pokryty twardą płytką rogową, ale we wnętrzu znajduje się łożysko i macierz. Jeśli pazur zostanie zbyt mocno skrócony, a macierz uszkodzona, będzie to dla psa bolesnym przeżyciem. W macierzy znajdują się naczynia krwionośne i zakończenia nerwowe.
Z kolei dolną część pazura stanowi podeszwa, która jest jasną, wąską tkanką. Psie pazury mogą mieć różne zabarwienie, zdecydowanie łatwiej jest przy tych jasnych, gdyż nie ma problemu z zobaczeniem macierzy.
Utrudnione zadanie ma właściciel psa o ciemnych pazurach, dlatego najlepszym rozwiązaniem będzie mocne podświetlenie ich od spodu, aby przed przystąpieniem do obcinania wiedzieć, dokąd dokładnie można skrócić pazury.
W przypadku obcinania części rogowej, podeszwy czy łożyska, nie trzeba się niczym martwić. Wystarczy jednak naruszyć macierz, a pies dotkliwie to odczuje i poleje się sporo krwi.
Dlaczego przerośnięte pazury u psa są groźne?
Psie pazury rosną przez całe życie, podobnie jak ludzkie paznokcie. U niektórych czworonogów ścierają się one samoczynnie w kontakcie z podłożem, podczas drapania itd. W takim przypadku nie trzeba ich obcinać, chyba że rosną szybciej, niż zdążą się zetrzeć. Starszym psom z zasady też trzeba regularnie skracać pazury ze względu na mniejszą aktywność fizyczną. Zbyt długie obniżą komfort życia, mogą nawet utrudnić poruszanie się, sprawiać ból przy chodzeniu.
Przerośnięte pazury przyczyniają się do zaburzenia postawy i chodu, mogą wywoływać stany zapalne i ropne. Psie łapy stają się nadwrażliwe, zwiększa się ryzyko uszkodzenia kości palców. Zbyt długie mogą stać się powodem zachwianej równowagi i nawet kulawizny. Z czasem zaczną się wyginać i mogą wręcz wrosnąć w poduszkę łapy, co będzie nie tylko bolesne, ale też obciąży stawy. Nie mówiąc o tym, że przerośnięte pazury mogą się o coś zahaczyć i zostać wyrwane, co ma miejsce szczególnie przy bardzo aktywnych psach.
Jak często obcinać psu pazury?
U każdego psa pazury mogą rosnąć w innym tempie, dlatego trzeba regularnie sprawdzać ich długość i obcinać je, gdy wystąpi taka potrzeba. Nie należy oczywiście robić tego zbyt często, ale tylko w momencie, gdy stanie się to konieczne. Najczęściej potrzeba obcięcia psich pazurów pojawia się po 4-6 tygodniach od ostatniego skrócenia.
Czym obcinać psu pazury?
Pazury u psa należy obcinać odpowiednim przyrządem, nie można użyć do tego zwykłych nożyczek. Najlepszym rozwiązaniem będzie wyposażenie się w specjalne akcesoria, które są do kupienia w sklepie zoologicznym.
Idealnie sprawdzą się stabilne cążki lub nożyce do pazurów. Świetnie poradzą sobie nawet w przypadku grubych i twardych pazurów. Pozwolą na szybkie, łatwe i bezbolesne skrócenie psiego pazura. W przypadku tego typu przyrządów nie ma mowy o szarpaniu pazurów ani ich rozdwajaniu.
Warto też wyposażyć się w szlifierkę do paznokci i mocną latarkę, aby podświetlić od dołu pazur, co służy sprawdzeniu miejsca macierzy. Jeśli opiekun ma pewne obawy, to zawsze może zainwestować w nowoczesne obcinarki wyposażone w czujnik części żywej pazura, który dokładnie wskaże, do którego miejsca można bezpiecznie obcinać, nie martwiąc się o uszkodzenie unerwionej części.
Obcinanie pazurów krok po kroku
Zacząć należy od podświetlenia pazurów intensywnym światłem, aby widzieć dokładnie, gdzie znajduje się granica macierzy. Pazur zaleca się obcinać psom leżącym na boku, co ułatwia dostęp do każdej łapy.
Bardzo ważne będzie wykonanie precyzyjnego cięcia, milimetr po milimetrze, aż do uzyskania odpowiedniej długości. Powinno się skracać pazur pod kątem 45 stopni, ruchem zdecydowanym i energicznym. Wystarczy zachować milimetrowy odstęp od macierzy.
Na koniec warto spiłować przycięte pazury, zawsze w jednym kierunku, dzięki czemu nie będą się rozwarstwiać ani odpryskiwać.
Nie można też zapomnieć o miłej nagrodzie dla psa, aby obcinanie pazurów kojarzyło mu się z czymś pozytywnym. Idealnie sprawdzą się naturalne gryzaki lub inny zdrowy i smaczny przysmak.
Wilczy pazur u psa - co to jest?
Jako, że domowe psy są blisko spokrewnione z wilkami, mają ich pewne cechy. Jedną z nich u niektórych czworonogów jest wilczy pazur na tylnych łapach. Ułatwiał on zwierzętom skakanie i wspinanie się. Z biegiem czasu wilczy pazur zaczął zanikać, bo stał się po prostu niepotrzebny. Nadal można jednak spotkać czworonogi z pięcioma palcami na tylnej łapie.
Niektórzy opiekunowie decydują się na usunięcie wilczego pazura już u szczeniąt, zanim się dobrze wykształci, z obawy o ewentualne konsekwencje – wrastający stanie się źródłem bólu, obrzęku i nawet zakażenia. U dorosłego psa wystarczy regularnie przycinać pazury, co zmniejszy ryzyko uszkodzenia.