Dlaczego pies je trawę?

Zobacz też: Karmienie szczeniaka - co warto wiedzieć?

Szczeniak je trawę - czy to groźne?

Szczenięta poznają otaczający je świat za pomocą swojej jamy ustnej i zębów. Nic więc dziwnego, że podgryzają wszystko, co tylko mogą. Jest to zachowanie naturalne dla ich wieku i nie ma czym się martwić. Jeśli zauważysz, że Twój pies je trawę nie powinieneś się zbytnio martić. Podgryzanie przez nich trawy nie świadczy o niedoborach, czy problemach behawioralnych. Jest to dla nich jedynie sposób na poznanie całkiem nowych kształtów, konsystencji i smaków. Jedynie poprzez gryzienie są one w stanie uczyć się, co jest smaczne, a czego nie warto jeść.

Nie zwalnia nas to jednak z odpowiedzialności i uwagi. Mały, niedoświadczony pies nie potrafi rozpoznać pewnych zagrożeń. Dlatego my jako właściciele powinniśmy obserwować, czy to, co znajduje się aktualnie w zębach psa, aby na pewno jest dla niego bezpieczne.

Pamiętajmy również, że zdecydowana większość szczeniąt nie podjada trawy i ziemi jedynie ze względu na ciekawość otaczającego ich świata. Robi to również na skutek naśladownictwa takiego zachowania. Widząc inne, dorosłe psy na przykład swoją matkę, która skubie pojedyncze źdźbła trawy, chcą robić to, co ona. Takie zachowanie również nie jest niczym złym, a raczej jest normalnym etapem ich rozwoju.

Pies je trawę - co to znaczy? Podłoże behawioralne

U dorosłych psów sprawa ma się troszkę inaczej. Czasami psy mogą jeść trawę po prostu z nudów. Psy tak samo, jak inne zwierzęta potrzebują różnorodności. Spacer kilka razy dziennie, codziennie, w to samo miejsce i tą samą ścieżką będzie nudny nie tylko dla właściciela, ale również dla psa. Nie dostarczy on mu bowiem właściwej ilości bodźców, które są psu w ciągu dnia potrzebne. Z tego właśnie powodu znudzony pies może zainteresować się trawą, niskim drzewem lub krzewem. W takim przypadku musimy zwrócić uwagę na to, jak pies reaguje w momencie, gdy odciągniemy jego uwagę.

Czy pies dalej bez opamiętania żuje roślinę, czy może pełen nadziei skupia się na nas i czeka na naszą dalszą reakcję? W przypadku tego drugiego zachowania bardziej prawdopodobne jest, że pies potrzebuje zamiast witamin i składników odżywczych naszego czasu i uwagi oraz po prostu zabawy.

Niekiedy psy, które pozostawiamy same w domu na wiele godzin, mogą zainteresować się ziemią z kwiatów doniczkowych. Trudno określić, czy jest to objaw nudy i braku wystarczającej ilości bodźców, czy przyczyna jest inna. Jeśli nasz pupil wskazuje takie skłonności, powinniśmy bacznie go obserwować.

Pies je trawę - oznaka niedoborów żywieniowych?

Wielu z naszych czworonożnych przyjaciół po prostu uwielbia skubać trawę i sprawia im to wiele przyjemności. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ zdarza się, że psy po prostu uwielbiają jej smak. Jednak co ważne, jedzenie trawy przez nasze psy może być również oznaką tego, że męczy je niestrawność. Czasem psy jedzą trawę w momencie, gdy czują, że jest im niedobrze. W efekcie udaje im się sprowokować wymioty. Jeśli zatem po zjedzeniu trawy pojawią się odruch wymiotny powinniśmy się temu przyjrzeć. 

Ponad 20% psów po spożyciu wystarczającej ilości trawy, wymiotuje. Co za tym idzie, może to oznaczać, że pragną one w naturalny sposób oczyścić swój żołądek oraz przełyk z treści, które tam zalegają. Objawia się to tym, że pies, zamiast gryźć, połyka źdźbła trawy w całości. Co ważne, wybiera on wtedy te kępki, które są długie, grube i stare. Tylko takie nie będą dobrze przyjęte przez jego przewód pokarmowy. Wymioty u psa mogą pojawić się natychmiast po zjedzeniu takiej trawy lub maksymalnie po kilku minutach.

W innych przypadkach, psy w ten sposób mogą chcieć uzupełnić braki włókien pokarmowych, których nie dostarcza im karma. Trawa jest bowiem fantastycznym źródłem błonnika dla psów. Jako właściciele powinniśmy pamiętać, że nawet 5% włókien pokarmowych powinny być dostarczane psu wraz z karmą. Co za tym idzie, ma to ogromne znaczenie w przypadku wszelkich biegunek oraz w formowaniu właściwej konsystencji psich odchodów.

Pamiętajmy, że psy są zwierzętami względnie mięsożernymi. Co to oznacza? Ich przodkowie żyjący na wolności nie jadali jedynie surowego mięsa. Aby się pożywić, spożywali także owoce, warzywa oraz liście. Pies je trawę bo dla niego to jest też wspaniałym źródłem błonnika. Z tego właśnie powodu jedzenie trawy może być jedynie instynktownym i naturalnym zachowaniem, które ma zapisane w genach.

Jeśli nasz pies wykazuje takie zachowania jedynie raz na jakiś czas, nie ma w tym nic dziwnego i bardzo prawdopodobne jest, że są to normalne psie zachowania. Będą one raczej wynikiem jego instynktu niż jednostek chorobowych. Martwić możemy zacząć się w momencie, kiedy zachowanie te utrzymuje się dość długo i można nazwać je notorycznym.

Pies je trawę i wymiotuje - czy jest to groźne?

Na pytanie, czy trawa szkodzi psom, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Samo zjadanie trawy jest zjawiskiem, które określić możemy jako naturalne. Jednak zjedzenie jej zbyt dużej ilości na spacerze może skończyć się wymiotami, jeszcze zanim wrócimy do domu.

Trudno jednoznacznie stwierdzić jaka ilość trawy wywoła takie objawy ze strony układu pokarmowego. Jest to kwestią indywidualną każdego psa i zależy od konkretnych predyspozycji danego osobnika. Pies może zatruć się nie tylko samą trawą, ale również substancjami, jakie znalazły się na jej powierzchni.

Co ważne, nie jest to możliwe jedynie w dużych miastach lub w okolicach stref przemysłowych. Takie zanieczyszczenia mogą się również znajdować na polach i w lasach. Blaszki liściowe mogą chłonąć bowiem zanieczyszczenia i substancje toksyczne, którymi są na przykład metale ciężkie.

Trawa może stać się także przyczyną zatrucia z powodu stosowania środków ochrony roślin, czyli tak zwanych pestycydów. Niektóre preparaty, które mają za zadanie zwalczyć chwasty i owady mogą znaleźć się na trawie, która znajduje się nieopodal upraw. Takie środki są szkodliwe dla psa.

Ponadto na trawach istnieje również ryzyko występowania wirusów i bakterii oraz pasożytów. Niektóre z nich są w stanie przetrwać bardzo długo na powierzchni roślin i co ważne mogą być one niebezpieczne dla zwierząt.

Pamiętajmy również o tym, że trawa w parku może kryć w sobie groźne przedmioty, które pies przez przypadek może zjeść. Są to wszelkie kawałki szkła, metali lub przedmiotów o ostrych brzegach. Niebezpieczne będą także gwoździe, które niektórzy ukrywają w kiełbasach lub psich przysmakach, celem poranienia zwierząt. Jeśli zauważymy, że nasz pies je trawę, powinniśmy przyjrzeć się, czy wśród nich nie ma roślin, które dla psa są trujące.

Czemu pies je trawę - skutki

Ziarenka piasku, które znajdują się na trawie lub w ziemi, którą pies zjada, nie będą dobrze działały na przewód pokarmowy naszego psa. Mechaniczne działania podrażniają błonę śluzową, która jest bardzo wrażliwa. Może to doprowadzić do wystąpienia u naszego pupila zapalenia żołądka oraz jelit, a także do zalegania treści pokarmowych.

Co ważne piasek może także doprowadzać do zapiaszczenia się przewodu pokarmowego. Prowadzi to do bardzo groźnej w skutkach zalegania się treści pokarmowej. Konsekwencją jest nieprawidłowe wypróżnianie się przez psa. Jeśli nasz pupil cierpi na biegunki, sprawdźmy, czy nie jest to wynikiem jedzenia przez niego ziemi. Jednak same objawy są indywidualne i dużo zależy od cech i predyspozycji konkretnych dla danego zwierzaka.

Naukowcy oraz specjaliści nie są w stanie jednoznacznie potwierdzić, że jedzenie trawy przez psa jest skutkiem powstałych niedoborów minerałów oraz witamin. Występowanie zachowania zaobserwowano bowiem zarówno u psów, które otrzymywały kompletną, jak i odpowiednio zbilansowaną dietę, bogatą we wszelkie potrzebne składniki odżywcze, a także u psów, które karmione były w sposób nieprawidłowy.

Jak oduczyć psa jedzenia trawy?

Wszystko zależy od tego, jaka jest przyczyna jedzenia trawy oraz jak intensywne i nasilone są to objawy. Jeśli nasz pies je trawę i nie jesteśmy pewni, co jest tego powodem, zawsze powinniśmy udać się do lekarza weterynarii, który wykluczy podłoże chorobowe oraz niedobory żywieniowe.

Jeśli jednak wykluczymy wraz z weterynarzem niedobory i choroby, może okazać się, że nasz pies po prostu lubi od czasu do czasu podjeść sobie kilka źdźbeł trawy. Nie powinniśmy mu tego zabraniać. Wiedząc jednak jakie zagrożenia może to za sobą nieść, powinniśmy bardzo starannie wybierać miejsca spacerów, na których pozwolimy mu trawę jeść.

Oprócz wizualnego sprawdzenia, czy w pobliżu nie kryją się niebezpieczne przedmiotu i rośliny, powinniśmy zadbać o to, by trawa była najczystsza jak to możliwe. Wybierajmy więc miejsca, które są położone z dala od upraw, sfer przemysłowych oraz na których istnieje niskie ryzyko występowania zanieczyszczeń biologicznych takich jak pasożyty, wirusy i bakterie.

W przypadku, kiedy nasz pies nudzi się na spacerze i dlatego skubie trawę, powinniśmy zadbać o to, by dostarczyć mu wystarczająco dużo nowych bodźców. Nie jest to trudne zadanie, ponieważ nasz zwierzak z pewnością z chęcią zajmie się czymś nowym na naszych wspólnym spacerze. Powinniśmy zacząć odwracać uwagę psa, jeśli widzimy, że pies je trawę jednak nie jest to rozwiązanie na długą metę. Postarajmy się wybierać inną trasę spaceru niż dotychczas, co samo w sobie dostarczy psu nowych wrażeń.

Dobrym rozwiązaniem będzie zabranie na spacer zabawek psa lub naturalnych gryzaków. Są one całkowicie bezpieczne i powstały pod nadzorem najlepszych lekarzy weterynarii. Nasz pies z pewnością będzie szczęśliwy, gryząc całkiem nowy przysmak, który na dodatek z pewnością będzie mu smakował. Najnowsze technologie, które zostały wykorzystane do przygotowania gryzaków w naszej firmie, sprawiają, że produkty te poprzez proces suszenia zachowują naturalny smak i zapach.

W zależności od tego, co lubi nasz pies do wyboru mamy wiele różnych gryzaków od kaczych łapek, przez jądra wołowe, kurze szyjki, aż na kości szynkowej kończąc. Oferta naturalnych gryzaków jest bardzo bogata, co za tym idzie, na pewno znajdziemy coś, co sprawi radość naszemu pupilowi. Problem jedzenia trawy z nudów zostanie rozwiązany, a my w korzystnych cenach zapewnimy my zdrową przekąskę, która pełna jest tak ważnych dla niego składników odżywczych.