Jak sprawić, by pies i dziecko się zaprzyjaźnili?

Czy kontakt z psem jest dobry dla dziecka?

Niektórzy rodzice obawiają się, że przygarnięcie psa, gdy w domu jest dziecko, to nie najlepszy pomysł. Najczęściej boją się, że zwierzak może pogryźć malucha albo u dziecka pojawią się alergie. Czy te lęki mają dobre podstawy?
Psy bardzo rzadko przejawiają zachowania agresywne wobec domowników. Zazwyczaj do takich sytuacji dochodzi, kiedy zwierzak nie został wytresowany bądź działa w samoobronie – lub obronie innego członka rodziny, który w jego mniemaniu znalazł się w niebezpieczeństwie. Jeżeli więc zadbamy o tresurę psa i dopilnujemy, by dziecko postępowało w nim we właściwy sposób (na przykład nie biło go), maluchowi nie grozi niebezpieczeństwo. Dla pewności można przygarnąć przedstawiciela rasy, które uważane są za przyjazne dzieciom.
Jeśli chodzi o alergię – zanim adoptujemy psiaka, warto sprawdzić, czy dziecko nie ma uczulenia na psią sierść. Jeżeli dziecko nie jest alergikiem, nie ma żadnych przeciwwskazań wobec kontaktu ze zwierzętami. Wręcz przeciwnie: osoby, które od wczesnego dzieciństwa przebywają z czworonogami, rzadziej cierpią na takie dolegliwości jak alergie czy astma.
Zwierzęta mogą mieć zbawienny wpływ na psychikę dziecka. Nie bez powodów psy często wykorzystywane są podczas przeprowadzania terapii najmłodszych pacjentów (na przykład cierpiących na autyzm). Przebywanie z psem uczy odpowiedzialności, empatii, troski, dostarcza pozytywnych emocji, zmusza do większej aktywności fizycznej (podczas wspólnych spacerów czy zabawy z pupilem), pociesza w trudnych chwilach. Badania pokazują również, że dzieci posiadające psy, często są bardziej otwarte niż te, które ze zwierzętami nie miały wiele do czynienia.

W jaki sposób postępować, aby pies i dziecko się zaprzyjaźnili?

Pierwsze spotkanie dziecka i psa powinno odbyć się w asyście dorosłych. Jeśli maluch jest bardzo mały, najlepiej nadzorować wszystkie jego kontakty ze zwierzakiem – przynajmniej przez kilka tygodni. Nie należy pozwalać dziecku na ciągnięcie psa za sierść i inne zachowania, które mogą być dla psiaka nieprzyjemne – nawet jeżeli zwierzak nie zareaguje agresywnie, po pierwsze, będzie to dla niego niekomfortowe, po drugie, takie postępowanie może wejść naszemu potomkowi w nawyk. Uczmy więc dziecko od najmłodszych lat, w jaki sposób obchodzić się ze zwierzętami. Pokazujmy, że można psa głaskać, drapać za uszami, ale nie powinno się go zbyt mocno ściskać czy ciągnąć za uszy. Kilkulatkowi możemy to wyjaśnić, młodszą osóbkę natomiast musimy cierpliwie uczyć, demonstrując prawidłowe zachowania i spokojnie, ale stanowczo reagując, kiedy maluch robi coś niewłaściwego.
Równie ważne jest tresowanie psa. Nasz ulubieniec musi wiedzieć, że żadne przejawy agresji nie będą tolerowane. Jeżeli pies warknie na dziecko, kłapnie zębami, zjeży sierść – natychmiast musimy zareagować. Przyłożenie dużej wagi do nauki posłuszeństwa pozwoli natomiast na uniknięcie problemów. Więcej na temat tresury można przeczytać w naszym artykule „Domowa tresura – o czym powinieneś pamiętać, szkoląc pupila?” http://www.petmex.pl/domowa-tresura-o-czym-powinienes-pamietac
W przypadku, gdy dziecko pojawia się w domu, w którym wcześniej był zwierzak, musimy uważać na to, aby pupil nie zaczął postrzegać nowego członka rodziny jako konkurencji. Pilnujmy go zawsze, gdy jest blisko dziecka i pamiętajmy, by wciąż poświęcać mu czas – inaczej może pojawić się uczucie zazdrości.

Jakiego psa wybrać dla dziecka?

Przede wszystkim – pamiętajmy, że przygarnięcie jakiegokolwiek psa to poważna decyzja i zobowiązanie na długie lata. Nawet jeśli dziecko bardzo marzy o psie, zastanówmy się najpierw, czy na pewno zdołamy zapewnić czworonogowi odpowiednie warunki. Kontakt z psem może mieć bardzo pozytywny wpływ na dziecko, ale nie wolno nam zapominać, że psiak wymaga regularnych spacerów, odpowiedniej diety oraz uwagi. Nie podejmujmy więc decyzji pochopnie tylko dlatego, że chcemy, by syn czy córka mieli wymarzonego towarzysza.
Jeżeli decyzja zapadła, pozostaje nam wybór odpowiedniego zwierzaka.
Za najlepszych towarzyszy dla dzieci uznaje się między innymi: labradory, golden retrivery, buldogi angielskie (mogą wyglądać groźnie, są jednak łagodne i lojalne), spaniele. Należy raczej unikać przedstawicieli ras uznawanych za agresywne – na przykład rotweillerów lub buldogów amerykańskich. Oczywiście, dzięki odpowiedniej tresurze takie psy mogą być doskonałymi towarzyszami, jeżeli jednak chcemy maksymalnie zmniejszyć szansę na pojawienie się problemów, lepiej wybrać przedstawiciela rasy łagodnej.
Do domów, w których są dzieci poniżej siódmego roku życia, nie doradza się brać ras małych: takich jak chihuahua. Mogłoby wydawać się, że mniejszy pies to mniejsze zagrożenie. W praktyce jednak niewielkie psy często są trudne w tresurze i nerwowe. Dodatkowo istnieje szansa, że dziecko choćby niechcący zrobi im poważną krzywdę.
Jeżeli w domu przebywa niemowlak, przygarnięcie szczeniaka może być nienajlepszym pomysłem. Szczeniak będzie potrzebował uwagi i zaangażowania, a wychowywanie jednocześnie małego człowieka i małego psiaka może okazać się zbyt wymagające. Z kolei biorąc psa ze schroniska, dobrze dowiedzieć się, jaki ma charakter oraz dopytać, czy coś wiadomo o jego dotychczasowych losach. Psy zabrane ze schronisk często są najwierniejszymi i najbardziej kochającymi towarzyszami, należy jednak upewnić się, że czworonóg nie będzie agresywny wobec dziecka – starsze psy bowiem trudniej wytresować.

Dziecko i pies mogą zostać najlepszymi przyjaciółmi, jeśli tylko dorośli będą nadzorować ich pierwsze kontakty – oraz uczyć i potomka, i pupila, w jaki sposób powinien się zachowywać. Warto zadbać, aby maluch miał kontakt ze zwierzętami, te bowiem mogą wywrzeć na niego bardzo pozytywny wpływ.